Juventus Turyn

Juventus F.C.
Pełna nazwa	Juventus Football Club SpA
Przydomek	La Vecchia Signora (Stara Dama), Bianconeri, Zebre, Gobbi
Barwy	biało-czarne
Data założenia	1 listopada 1897
Adres	Corso Galileo Ferrari 32 10128 Torino
Stadion	Juventus Arena
Liczba miejsc	41,000
Prezes	Andrea Agnelli
Trener	Antonio Conte
Liga	Serie A
2012/13	Serie A, 1 miejsce
Debiut w I lidze	1900
Sukcesy	Mistrzostwo Włoch - 31 razy Puchar Włoch - 9 razy Superpuchar Włoch - 6 razy Mistrzostwo Serie B - 1 raz Puchar Interkontynentalny - 2 razy Puchar Mistrzów - 2 razy Puchar Zdobywców Pucharów - 1 raz Puchar UEFA - 2 razy Superpuchar Europy - 2 razy Puchar Intertoto - 1 raz
Stroje domowe 　 Stroje wyjazdowe 　 Trzeci strój
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa klubu

Juventus Turyn najbardziej utytułowany włoski klub piłkarski, pochodzący z Turynu. Klub został założony 1 listopada 1897 przez całą swoją karierę występował w Serie A (oprócz sezonu 2006/07).

Juventus to najbardziej utytułowany klub w historii włoskiej piłki nożnej i jeden z najbardziej utytułowanych na świecie. Łącznie klub zdobył 51 oficjalnych trofeów: 40 włoskich (scudetto, Puchar Włoch) i 11 międzynarodowych (Puchar Europy, Puchar UEFA, Puchar Zdobywców Pucharów). Piłkarze Juventusu obecnie noszą na koszulkach dwie gwiazdy nad logiem klubu (pierwsza przyznana w sezonie 1957/58 a druga w sezonie 1981/82).

We Włoszech Juventus jest klubem, który posiada najwięcej kibiców. Łącznie na świecie jest 14 milionów kibiców Starej Damy (wł.Tifosi). Juventus jest również jednym z założycieli Europejskiego Zrzeszenia Klubowego, powstałego po rozwiązaniu grupy G-14. Wszyscy zawodnicy klubu nazywani są Juventini.

W latach 1982-1985 zawodnikiem Juventusu był Polak Zbigniew Boniek.

Historia

Zobacz więcej w osobnym artykule: Historia Juventusu Turyn.

Początki

Pierwszy skład Juventusu - 1898 rok

Juventus powstał z inicjatywy turyńskich uczniów w roku 1897. Zmiana nazwy na Juventus FC nastąpiła w 1899 roku, a w biało-czarnych koszulkach piłkarze zaczęli grać od 1903 roku. Rok później piłkarze rozegrali pierwszy oficjalny mecz. Przeciwnikiem było FC Torinese. Mecz zakończył się porażką 0:1. Już w 1905 Juventus zdobył pierwsze mistrzostwo Włoch. W walce pokonał zespoły Milanu i Genui. Za sukcesem stał biznesmen Alfredo Dick. Po zakończeniu pierwszej wojny światowej aspiracje Bianconerich wzrosły. Bramki bronił Giacone, a w obronie pomagali mu Novo (zaliczył występy w reprezentacji kraju) i Bruno. Natomiast Corrado Corradini napisał dla klubu hymn, który obowiązywał do lat sześćdziesiątych. Giampiero Combi, jeden z najlepszych piłkarzy świata, zadebiutował w barwach Juventusu w roku 1923. Tego samego roku Edoardo Agnelli, syn założyciela Fiata, został mianowany nowym prezydentem klubu.

Drużyna w 1903 roku

Ponieważ Juventus pozyskiwał coraz większą rzeszę kibiców, postanowiono rozgrywać mecze na obiekcie przy Marsiglia Road. Trenerem Juve został Jeno Karoly z Węgier, który wraz z Hirzerem (również Węgier) uzupełnił zdolności Combiego, Rosetty, Muneratiego i Bigatto. Efektem tej współpracy był drugi tytuł mistrzowski zdobyty w sezonie 1925/1926. Sezon 1929/1930 to pierwszy sezon Serie A, w którym udział wzięło 18 drużyn. A już od następnego przez pięć lat (1930/1931-1934/1935) Juventus rządził ligą włoską. W klubie grały takie gwiazdy jak Orsi, Caligaris, Monti, Cesarini, Varglien, Bertolini, Ferrari i Borel, a trenerem był Carlo Carcano, który prowadził także reprezentację Włoch.

Po II wojnie światowej

Krótko po piątym z rzędu mistrzostwie Włoch w katastrofie lotniczej nieopodal Genui zginął Edoardo Agnelli. W roku 1947 prezydenturę objął Giovanni Agnelli. A w klubie grały takie sławy jak Carlo Paro i dwójka Duńczyków - John Hansen (pierwotnie miał występować w Torino) i Praest. Jednak najwięcej występów zaliczył Giampiero Boniperti (664 mecze dla Juve w tym 444 w Serie A). W 15 sezonach zdobył dla Juventusu 177 bramek.

W latach 1950 i 1952 Juventus dołożył do sekcji trofeów kolejne dwa tytuły mistrzowskie. W 1954 roku Giovanni (wolał poświęcić więcej czasu firmie Fiat) zrezygnował z prezydentury na rzecz swojego młodszego brata, który po odbyciu służby wojskowej w 1955 roku objął stery Juve.

Dzięki Omarowi Sivoriemu (jako pierwszy piłkarz Juventusu otrzymał "Złotą Piłkę") i Johnowi Charlesowi Juventus wywalczył kolejne 3 scudetta (1958, 1960, 1961) oraz pierwszą gwiazdkę za wywalczenie 10 tytułów mistrzowskich. Rok 1967 przyniósł kolejne scudetto dla Juventusu. Prezydentem był już Vittore Catelli. Umberto Agnelli (z niewyjaśnionych powodów) zrezygnował z przewodzenia Bianconerim tuż przed sezonem 1961/1962. Jednak piękne czasy miały dopiero nastać.

Wielkie czasy Juventusu

W 1971 roku prezydentem został Giampiero Boniperti. W następnych 15 latach (1972-1986) Juventus dziewięć razy zostawał najlepszą drużyną we Włoszech. Dołożył też sukcesy z areny europejskiej i międzynarodowej. Trenerami w tych czasach byli Vycpalek, Parola no i oczywiście Giovanni Trapattoni. Barwy Juve reprezentowali tacy piłkarze jak: Dino Zoff, Gaetano Scirea, Fabio Capello, Cabrini, Causio, Rosa, Gentile, Furino, Anastasi i Roberto Bettega. Włochów uzupełniali obcokrajowcy, m.in.: Zbigniew Boniek, Francuz Michel Platini (zdobywca 2 scudetto, 2 Europejskich Pucharów, Pucharu Interkontynentalny, 3 tytułów króla strzelców, 3 Złotych Piłek) i Duńczyk Michael Laudrup.

Tragedia na Heysel

Zobacz więcej w osobnym artykule: Tragedia na Heysel.

Napis Amicizia (wł. przyjaźń) utworzony na trybunie The Kop przez kibiców Liverpoolu w 20 rocznicę wydarzeń na Heysel.

Jednym z najtragiczniejszych momentów tamtych czasów, jeśli nie najtragiczniejszym, był finał Pucharu Mistrzów w roku 1985, kiedy naprzeciwko sobie stanęły drużyny Juventusu i Liverpoolu. To co zapowiadało się jako mecz marzeń skończyło się horrorem i przelaniem krwi. Rozwścieczeni kibice Liverpoolu rzucili się na kibiców Juventusu. W wyniku obrażeń i ścisku jaki zapanował wśród uciekających kibiców zginęło 39 fanów z Włoch. Tragedia na Heysel jest jedną z najczarniejszych kart w historii piłki nożnej.

Wydarzenia te były emitowane na żywo przez wszystkie stacje telewizyjne, które wykupiły prawo do emisji tego meczu, w tym także przez Telewizję Polską. Zamieszki zaczęły się około godziny 19. Fani Liverpoolu bez problemu przedarli się przez małe ogrodzenie i zaatakowali kibiców Juventusu. Włoscy kibice zaczęli uciekać, tratując się nawzajem. Część osób została przygnieciona trzymetrową ścianą, która się zawaliła się pod naporem tłumu.

Mimo to mecz rozegrano, a Juventus – z Michelem Platinim i Zbigniewem Bońkiem w składzie – wygrał z Liverpoolem 1:0 zdobywając po raz pierwszy Puchar Europy.

Wielka trójca - Triada

Rok 1994 to początek przewodnictwa wielkiej trójcy (Antonio Giraudo, Luciano Moggi i Roberto Bettega). Trenerem został nikomu nieznany Marcello Lippi, który od razu zyskał uznanie w oczach działaczy, piłkarzy i kibiców. W pierwszym roku pracy od razu powiódł piłkarzy do pierwszego mistrzostwa Włoch od 9 lat. Do tego dołożył także dziewiąty Puchar Włoch, niestety poniósł porażkę w finale Pucharu UEFA.

Sezon 1995/1996 to wreszcie sukces w Lidze Mistrzów (spadkobiercy po Pucharze Europy). W finale drużyna Lippiego pokonała Ajax Amsterdam po rzutach karnych. Kolejne lata to kolejne sukcesy: Puchar Interkontynentalny w Tokio, Superpuchar Europy, a do tego kolejny sukces w krajowych rozgrywkach, czyli 24. scudetto.

Lippi doprowadził Juventus do kolejnych dwóch finałów Ligi Mistrzów jednak Juventus nie zdołał pokonać najpierw Borussii Dortmund (1996/1997), a potem Realu Madryt (1997/1998). Lippi te niepowodzenia wynagrodził kibicom zdobywając scudetto numer 25 i kolejny Superpuchar Włoch.

Barwy Juve reprezentowali wtedy między innymi: Angelo Peruzzi, Ciro Ferrara, Gianluca Pessotto, Zinedine Zidane, Didier Deschamps, Fabrizio Ravanelli, Gianluca Vialli, Christiano Vieri, Filippo Inzaghi oraz Alessandro Del Piero, który stał się symbolem Juventusu na przełomie wieków. W 1999 roku Lippiego zastąpił Carlo Ancelotti, jednak mimo dobrej postawy drużyny nie potrafiła ona niczego wielkiego osiągnąć. W 1999 roku Bianconeri wywalczyli awans do Pucharu UEFA wygrywając Puchar Intertoto, ale to było wręcz ich obowiązkiem. Rok 2001 to powrót Marcello Lippiego. I dokładnie tak samo jak w roku 1994 Lippi obejmując Juventus zdobywa 26. Scudetto. Rok później powtarza wyczyn deklasując pozostałe drużyny Serie A. Puchar Włoch też nie jest przychylny. Lippi dwukrotnie staje przed szansą wywalczenia dziesiątego trofeum, jednak najpierw silniejsza jest AC Parma (2001/2002), a następnie Lazio Rzym (2003/2004).

Pod koniec maja 2004 roku nowym trenerem Juve został Fabio Capello, który już w pierwszym sezonie zdobył z zespołem Starej Damy Scudetto. Sezon 2004/2005 Juve zakończyło na ćwierć finale Ligi Mistrzów. Do klubu przed sezonem przybyli: Fabio Cannavaro, Jonathan Zebina, Emerson, Zlatan Ibrahimovic.

W następnym sezonie 2005/2006 Juventus ponownie sięgnął po Mistrza Włoch, lecz swoją przygodę z Ligą Mistrzów zakończył w ćwierćfinale ulegając Arsenalowi.

Afera Calciopoli

Zobacz więcej w osobnym artykule: Afera Calciopoli.

Pod koniec sezonu 2005/2006 wyszła na jaw sprawa kontaktowania się z osobami odpowiedzialnymi za przydzielanie arbitrów na mecze ligowe przez przedstawicieli zarządów czołowych włoskich klubów - Juventusu, Milanu, Lazio oraz Fiorentiny i Interu (przy czym dwa ostatnie zespoły zostały uniewinnione) (tzw. Afera Calciopoli). Na podstawie wyroku, który zapadł 14 lipca 2006 roku, Juventus został zdegradowany do Serie B. Tym samym odebrane zostały mu również tytuły mistrzowskie wywalczone w sezonach 2004/2005 oraz 2005/2006, jak również prawo do występów w kolejnej edycji Ligi Mistrzów. Jednocześnie klub przystąpić miał do rozgrywek Serie B z ujemnym dorobkiem 30 punktów. W związku z tym z klubu odeszli Fabio Cannavaro, Lilian Thuram, Gianluca Zambrotta, Patrick Vieira, Zlatan Ibrahimovic i Emerson. Jednak pozostanie w klubie zadaklarowały żywe legendy klubu: Alessandro Del Piero, Mauro Camoranesi, Pavel Nedved, i Gianluigi Buffon. 25 lipca 2006 roku sąd apelacyjny włoskiej federacji piłkarskiej złagodził karę klubowi, odejmując 17 punktów w miejsce 30 na starcie kolejnego sezonu Serie B. 27 października 2006 Sąd Arbitrażowy złagodził karę do 9 karnych punktów.

Powrót do Serie A

19 maja 2007 roku, na trzy kolejki przed końcem rozgrywek, Juventus zapewnił sobie bezpośredni awans do Serie A. Po wyjazdowej wygranej z AC Arezzo (5-1) turyńczycy mieli 8 punktów przewagi nad drugim Genoa CFC oraz 10 nad trzecim SSC Napoli, co dało im pewne pierwsze miejsce, premiowane promocją do najwyższej klasy rozgrywkowej bez udziału w barażach. Po ostatnim gwizdku sędziego zawodnicy "Starej Damy" założyli różowe koszulki z napisem "B...astA" (litera B przekreślona; basta po włosku znaczy dosyć).

Sezon 2007/2008 Juventus zakończył na trzeciej pozycji tuż za Interem i Romą, a przed Fiorentiną. W klasyfikacji strzelców wygrało dwóch graczy Juventusu: Alessandro Del Piero (21 bramek) i David Trezeguet (20 bramek). Pozycja ta dała możliwość grania ponownie klubu w Lidze Mistrzów.

W sezonie 2008/09 Juventus zajął drugą pozycję i tym razem ustąpił pola jedynie Interowi. Za Starą Damą znalazły się A.C. Milan i Fiorentina. Najlepszym strzelcem zespołu ponownie okazał się Alessandro Del Piero, który zdobył 12 bramek. Tuż za nim znalazł się Amauri z dorobkiem 11 goli. W Lidze Mistrzów Juventus doszedł do 1/8 finału, ulegając w nim Chelsea Londyn.

W sezonie 2009/2010 Juventus zajął 7. pozycję w Serie A. Najlepszym strzelcem zespołu był Alessandro Del Piero, który strzelił łącznie 11 goli (9 w Serie A). W trakcie sezonu do 29 stycznia 2010 był Ciro Ferrara, który został zwolniony i jego miejsce zajął Alberto Zaccheroni. Juventus odpadł po fazie grupowej Ligi Mistrzów i zagrał w Lidze Europy, gdzie odpadł w 1/8 finału.

W sezonie 2010/2011 Juventus zajął 7. miejsce w Serie A. Przez cały sezon trenerem był Luigi Delneri. Nowym transferowym guru był Giuseppe Marotta. Najlepszym strzelcem znowu był Alessandro Del Piero, którzy zdobył łącznie (liga i puchary) 11 bramek. Po zakończeniu sezonu nowym trenerem Juventus został Antonio Conte.

W kolejnym sezonie Juventus został mistrzem Włoch i odpadł w finale Pucharu Włoch. W sezonie 2012-2013, Juventus powrócił do Ligi Mistrzów, gdzie pokazał się z dobrej strony. Odpadł w 1/4 finału po meczu z Bayernem Monachium. Na koniec sezonu Juventus zdobył również drugie mistrzostwo Włoch z rzędu.

Barwy, strój, logo

Pierwszy strój Juve

W pierwszych latach piłkarze występowali w różowych koszulkach, czarnych spodenkach i czarnych getrach, zmiana koloru strojów na czarno-białe odbyła się w roku 1903.

Juventus poprosił jednego ze członków zespołu, anglika John Savage, aby sprowadził nowe stroje. John Savage znał w Anglii przyjaciela, który był kibicem Notts County, więc wystał do Turynu czarno-białe strone (stroje Notts County)

...

Juve nosi biało-czarne barwy, które mają oznaczać że klub jest agresywny i potężny.

...

Obecny trzeci strój zespołu

Oficjalne logo Juventusu Turyn przechodziło rożne niewielkie modyfikacje w czasie całego XX wieku. Ostatnia modyfikacja miała miejsce przed sezonem 2004/05. W chwili obecnej, logo zespołu jest w kształcie owalnej tarczy. Tarcza jest podzielona na pięć pionowych pasów: dwa białe i trzy czarne. Wewnątrz tarczy znajdują się następujące elementy: w najwyższej części znajduje się nazwa klubu, pod nim złota krzywizna. W białym tle znajduje się korona, a pod nią czarna francuska tarcza. W tarczy znajduje się biała zebra - symbol klubu. Logo Juventusu Turyn wzorowane jest w pewnym sensie na herbie miasta Turynu.

W przeszłości wypukłe części loga miały kolor niebieski (kolor wypełnienia herbu Turynu), a ponadto ich kształt był wklęsły. Korona oraz znajdująca się pod nim tarcza były dużo większe w stosunku do obecnej wersji.

Logo Juventusu przed sezonem 2004-05

Osiągnięcia

Zobacz więcej w osobnym artykule: Osiągnięcia Juventusu Turyn.

Trofea krajowe

Trofeum	Zwycięstwo	Drugie miejsce
Mistrzostwo Włoch: 31(rekord)	1905; 1925/26; 1930/31; 1931/32; 1932/33; 1933/34; 1934/35; 1949/50; 1951/52; 1957/58; 1959/60; 1960/61; 1966/67; 1971/72; 1972/73; 1974/75; 1976/77; 1977/78; 1980/81; 1981/82; 1983/84; 1985/86; 1994/95; 1996/97; 1997/98; 2001/02; 2002/03; 2004/05; 2005/06; 2011/12; 2012/13	1903; 1904; 1906; 1937/38; 1945/46; 1946/47; 1952/53; 1953/54; 1962/63; 1973/74; 1975/76; 1979/80; 1982/83; 1986/87; 1991/92; 1993/94; 1995/96; 1999/00; 2000/01; 2008/09
Puchar Włoch: 9 (rekord)	1937/38; 1941/42; 1958/59; 1959/60; 1964/65; 1978/79; 1982/83; 1989/90; 1994/95;	1972/73; 1991/92; 2001/02; 2003/04; 2011/12
Superpuchar Włoch: 6	1995; 1997; 2002; 2003; 2012; 2013	1990; 1998; 2005
Serie B: 1	2006/07

Trofea międzynarodowe

Trofeum	Zwycięstwo	Drugie miejsce
Puchar Interkontynentalny: 2	1985; 1996	1973
Puchar Mistrzów: 2	1984/85; 1995/96	1972/73; 1982/83; 1996/97; 1997/98; 2002/03
Puchar Zdobywców Pucharów: 1	1983/84
Puchar UEFA: 3 (rekord)	1976/77; 1989/90; 1992/93	1994/95
Superpuchar Europy: 2	1984; 1996
Puchar Intertoto: 1	1999

Inne trofea

Trofeum	Zwycięstwo	Drugie miejsce
Trofeo Berlusconi: 8	1991; 1995; 1998; 1999; 2000; 2001; 2003; 2004	1996; 1997; 2002; 2005; 2006; 2007; 2008; 2009
Trofeo TIM: 1	2009	2003; 2006; 2008
Trofeo Birra Moretti: 6	1997; 2000; 2003; 2004; 2006; 2008

Finały Ligi Mistrzów

Sezon	Miejsce finału	Przeciwnik	Wynik	Strzelcy
1972/73	Belgrad	Ajax Amsterdam	0:1 (0:1)	Johnny Rep 4'
1982/83	Ateny	Hamburger SV	0:1 (0:1)	Felix Magath 7'
1984/85	Bruksela	Liverpool F.C.	1:0 (0:0)	Michel Platini 56'(k.)
1995/96	Rzym	Ajax Amsterdam	1:1 (1:1, 1:1), k. 4:2	Fabrizio Ravanelli 12' - Jari Litmanen 41'
1996/97	Monachium	Borussia Dortmund	1:3 (0:2)	Alessandro Del Piero 64' - Karl-Heinz Riedle 29', 34', Lars Ricken 71'
1997/98	Amsterdam	Real Madryt	0:1 (0:0)	Predrag Mijatović 67'
2002/03	Manchester	A.C. Milan	0:0 (0:0, 0:0), k. 2:3

Mecze w europejskich pucharach

Zobacz więcej w osobnym artykule: Juventus Turyn (mecze w europejskich pucharach).

Stadiony Juventusu

Zobacz więcej w osobnych artykułach: Stadio Motovelodromo Umberto I, Stadio di Corso Marsiglia, Stadio Olimpico di Torino, Stadio Delle Alpi.

Campo di corso Marsiglia stadion na, którym swoje mecze rozgrywał niegdyś Juventus Turyn

Juventus Turyn w czasie swojej historii wiele razy zmieniał miejsca rozgrywania meczów. Pierwszymi stadionami były Parco del Valentino i Parco Cittadella. Juventus rozgrywał tam swoje mecze przez dwa lata (1897 - 1898). Kolejnymi stadionami byłu: Piazza d'Armi (1898 - 1904), Velodromo Umberto I (1904 - 1906), Campo di corso Sebastopoli (1908 - 1922), Campo di corso Marsiglia (1922 - 1933). W 1933 roku Juventus zaczął grać na Stadio Comunale (obecnie Stadio Olimpico di Torino. Na tym stadionie Juventus grał najdłużej (1933 - 1990). Od 1990 roku klub zaczął grać na Stadio Delle Alpi, jednak w 2006 roku musiał się przenieść na Stadio Olimpico di Torino z powodu remontu Stadio Delle Alpi.

Kibice

Kibice Juventusu na Stadio Olimpico di Torino podczas meczu Juventus - SSC Napoli w sezonie 2005/2006.

Juventus Turyn jest uznawany za trzecią, pod względem ilości kibiców, drużynę na świecie. Popularniejszymi zespołami są jedynie Real Madryt i Manchester United.

We Włoszech działają różne grupy kibiców Juventusu. Do najważniejszych należą m.in. Arditi, Drughi, Nucleo, Viking, Tradizione czy Bravi Ragazzi.

Turyńska grupa kibiców Juve (Drughi) posiada oficjalny sojusz z holenderskim Den Haag. Drużyny darzą się sympatią, co widać między innymi po rozwieszonych na stadionach transparentach czy flagach.

Największą nienawiść kibice Starej Damy czują natomiast do rywali z Mediolanu (AC Milan i Inter Mediolan) oraz do lokalnych przeciwników (AC Torino). Jeżeli chodzi o drużyny zza granicy, kibice Juventusu są wrogo nastawieni wobec fanów angielskiego Liverpool F.C. (po tragedii na Heysel) oraz niemieckiej Borussii Dortmund](po przegranym finale ligi mistrzów w 1997 roku). Stara Dama ma także wielu kibiców w Europie Środkowej (w tym w Polsce), ich liczbę szacuje się na około 3 miliony. Oficjalny polski fan-club Juventusu (JuvePoland Club) zrzesza prawie 200 osób. Co roku organizowane są zloty, a także wspólne wyjazdy na mecze.

Sławni kibice Juventusu Turyn

Nazwisko i imię	Kraj	Data urodzenia	Data śmierci	Zawód (stanowisko)
Accardo Salvatore		26.09.1941	-	dyrygent i skrzypek
Ainett Stephens		28.10.1982	-	modelka
Alesi Jean		11.06.1964	-	były kierowca Formuły 1 i DTM
Almirante Giorgio		27.06.1914	22.05.1988	były sekretarz MSA
Andreatti Claudia		29.03.1987	-	miss Włoch 2006
Baudo Pippo		07.06.1936	-	prezenter włoskiej telewizji
Belli Paolo		21.03.1962	-	prowadzący włoskiej TV, twórca obecnego hymnu Juve "Storia di un grande amore"
Bertoli Pierangelo		5.10.1942	07.11.2002	piosenkarz, autor tekstów
Bertone Tarcisio		ur. 02.12.1934	-	duchowny, sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej
Bongiorno Mike		26.05.1924	-	jeden z najbardziej znanych włoskich prezenterów telewizyjnych
Briatore Flavio		12.04.1950	-	przedsiębiorca i dyrektor zespołów Benetton Formula i Renault F1
Cairoli Tony		23.08.1985	-	motocyklista, zawodnik motocrosu
Capirossi Loris		04.04.1973	-	motocyklista, zawodnik MotoGP
Carletti Beppe		12.08.1946	-	założyciel zespołu Namadi
Chiabotto Cristina		15.09.1986	-	prezenterka TV, miss Włoch 2004
Confalonieri Diego		11.04.1979	-	szermierz, olimpijczyk
Di Molfetta Pasquale (Linus)		30.10.1957	-	prowadzący włoskiego radia
Foresta Michele		22.02.1961	-	prezenter włoskiej TV
Ghedina Kristian		20.11.1969		były narciarz alpejski
Giletti Massimo		18.03.1962	-	prezenter włoskiej TV
Gorbaczow Michaił		02.03.1931	-	Ostatni przywódca Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR) i jedyny prezydent ZSRR
Greggio Ezio		07.04.1954	-	aktor, komik, prezenter TV
Idris (Edrissa Sanneh)		02.02.1951	-	dziennikarz
Kostner Isolde		20.03.1975	-	była narciarka alpejska
La Barbera Roberto		25.02.1967	-	lekkoatleta, paraolimpijczyk
Lipiński Tomasz		07.09.1972	-	redaktor "Piłki Nożnej"
Littizzetto Luciana		29.10.1964	-	aktorka
Masciotta Edelfa Chiara		14.02.1984	-	miss Włoch 2005
Merz Alessia		24.09.1974	-	modelka
Mitterrand François		26.10.1916	08.01.1996	francuski prezydent w latach 1981-1995
Mughini Giampiero		16.04.1941	-	dziennikarz, pisarz, intelektualista
Ostellino Piero			-	dziennikarz, były dyrektor "Corriere della Sera"
Pavarotti Luciano		12.10.1935	06.09.2007	tenor
Pedron Eleonora		13.07.1982	-	miss Włoch 2002
Pisu Max		23.01.1965	-	satyryk
Quintavalle Gulia		06.03.1983	-	włoska judoczka, olimpijka
Ramazzotti Eros		28.10.1963	-	piosenkarz
Rigaudo Elisa		17.06.1980	-	włoska lekkoatletka, olimpijka
Schumacher Michael		03.01.1969	-	były kierowca Formuły 1
Sting		02.10.1951	-	muzyk, kompozytor i wokalista
Togliatti Palmiro		26.03.1893	21.08.1964	polityk, przywódca włoskich komunistów
Trillini Giovanna		17.05.1970	-	szermierka, olimpijka
Turki Bin Salman Bin Abdul aziz			-	książę Arabii Saudyjskiej
Veltroni Walter		03.07.1955	-	polityk, były burmistrz Rzymu

Źródło: JuvePoland

Derby Turynu

Drugi stadion, na którym odbywają się derby Turynu. Jest to stadion AC Torino.

Zobacz więcej w osobnym artykule: Piłkarskie derby Turynu.

Derby Turynu, lub "Derby della Mole" są to mecze rozgrywane z udziałem dwóch drużyn z tego miasta - Juventusu Turyn oraz Torino Calcio. Po raz pierwszy mecz między tymi dwoma klubami odbył się w 1906 roku (w tym samym roku powstało Torino Calcio).

	Łączna liczba meczów	Zwycięstwa Juventus	Remisy	Zwycięstwa Torino	Gole Juventusu	Gole Torino
Serie A	136	61	41	34	205	143
Campionato Federale	26	6	5	15	34	59
Dogrywki	2	0	1	1	0	1
Łącznie w mistrzostwach	164	62	47	50	239	203
Coppa Federale	4	1	2	1	6	9
Puchar Włoch	16	7	5	4	20	17
Łącznie	184	75	54	55	265	229

Trenerzy

Zobacz więcej w osobnym artykule: Lista trenerów Juventusu Turyn.

Słynni gracze

Lista ta prezentuje byłych zawodników Juventusu Turyn.

Włosi Christian Abbiati Alessandro Altobelli Nicola Amoruso Pietro Anastasi Dino Baggio Roberto Baggio Federico Balzaretti Roberto Bettega Felice Borel Sergio Brio Umberto Caligaris Fabio Cannavaro Fabio Capello Franco Causio Renato Cesarini Giampiero Combi Antonio Conte Antonello Cuccureddu Morgan De Sanctis Antonio Chimenti Paolo Di Canio Angelo Di Livio Marco Di Vaio Ciro Ferrara Giovanni Ferrari Andrea Fortunato Giuseppe Furino Claudio Gentile Filippo Inzaghi Mark Iuliano Nicola Legrottaglie Enzo Maresca Fabrizio Miccoli Luis Monti Raimundo Orsi Gianluca Pessotto Angelo Peruzzi Cesare Prandelli Fabrizio Ravanelli Virginio Rosetta Paolo Rossi Sandro Salvadore Salvatore Schillaci Gaetano Scirea Omar Sivori Stefano Tacconi Marco Tardelli Alessio Tacchinardi Gianluca Vialli Christian Vieri Massimiliano Vieri Gianluca Zambrotta Dino Zoff

Francuzi Jocelyn Blanchard Didier Deschamps Thierry Henry Olivier Kapo Vincent Péricard Michel Platini Lilian Thuram Patrick Vieira Zinedine Zidane Jonathan Zebina Niemcy Helmut Haller Thomas Häßler Jürgen Kohler Andreas Möller Stefan Reuter Urugwajczycy Fabián Héctor Carini Daniel Fonseca Paolo Montero Rubén Olivera Fabian O'Neill Brazylijczycy José Altafini Mazolli De Oliveira Athirson Emerson Júlio César da Silva Chorwaci Zoran Ban Alen Boksić Robert Jarni Robert Kovać Igor Tudor Szwedzi Zlatan Ibrahimović Andreas Isaksson Karl Erik Palmer

Argentyńczycy Juan Eduardo Esnaider Juan Pablo Sorin Holendrzy Edgar Davids Edwin van der Sar Portugalczycy Dimas Teixeira Paolo Manuel Sousa Serbowie Vladimir Jugović Darko Kovačević Inne narodowości Siarhiej Alejnikau Stephen Appiah Zbigniew Boniek Waleri Bożinow Liam Brady John Charles Davide Chiumento Ferenc Hirzer Michael Laudrup Adrian Mutu Sunday Oliseh David Platt Ian Rush Marcelo Salas Luis Del Sol Ołeksandr Zawarow

Pseudonimy piłkarzy Juventusu

A - L José Altafini il Caniglio Nicola Amoruso: Nick Dinamite Pietro Anastasi: il Pele Bianco (biały Pele) Roberto Baggio: Codino (Warkoczyk), Raffaello, Coniglietto bagnato Bercellino I: l Berceroccia Bercellino II: Bercegol Roberto Bettega: Bobby-gol, Cabeza blanca Bodoira: Pinza Zbigniew Boniek: Zibi, Bello di notte (Piękny nocą) Boninsegna: Bonimba Giampiero Boniperti: il Blondo o Marisa Felice Borel: Farfallino (Motylek) Bruno: L'animale Gianluigi Buffon: Gigi, Superman Cabrini: il Bell'Antonio, Carabina (Karabin) Caligaris: Berto Mauro Camoranesi: Camor Carmignani: Gedeone Casiraghi: Pigi Fabio Cannavaro:Canna Causio: il Barone Cesarini: C'e' Cevenini III: Zizi' Charles: King John (Król John), il Gigante buono Antonio Chimenti: Zucchina Colella: Zembo Combi: Fusetta, Uomo di Gomma (Człowiek z gumy) Edgar Davids: Pit-bull Alessandro Del Piero: Pinturicchio, Alex, Bimbo Del Sol: il Postino Angelo Di Livio: il Soldatino (Żołnierzyk) Emoli: Cuore matto Emerson: Puma Favero: Faina Ferrario: Mobilia, il Leone di Belfast Fonseca: Bugs Bunny, La tigre (Tygrys) Furino: I'Omino di ferro, Furia-furin-furetto Galderisi: Nanu Galia: il Postino di Trapani Garzena: il Falco di Venaria Claudio Gentile: Gheddafi H.Herrera: il Ginnasiarca Hamrin: L'uccellino (Ptaszek) Hirzer: la Gazzella (Gazela) Ibrahimovic: Ibracadabra, Son of God, The Viking Inzaghi: SuperPippo Legrottaglie:Legro, Duca Lombardo: Popeye, Attila, Lampadina

M - Z Maresca: Torero (Toreador) Marocchi: Cicciobello Martino: Zampa di velluto Miccoli: Maradonino Morini: Morgan Munerati: Ricciolo Montero: Terminator Monti: L'uomo che cammina (Chodzący człowiek) Nedved: Duracel, Orso (Niedźwiedź), la Furia Ceka (Czeska Furia) Olivera: el Pollo (Kogut) Orsi: il Violinista (Skrzypek), Mumo Parola: Mister Rovasciata Peruzzi: il Cinghiale, Tyson Pessotto: il Professore Platini: le Roi Ravanelli: Penna bianca Rossi: Pablito Rosetta: Viri Rui Barros: Formiga atomica Salas: el Matador Salvadore: Old Billi Schillaci: Toto' Scirea: Gai Sentimenti III: Ciccio Sentimenti IV: Cochi Sernagiotto: Freccia d'oro, Ministrinho Sivori: il Cabezon Tacconi: Capitan Fracassa Tacchinardi: Tacchi Tardelli: Schizzo Thuram: La pantera nera (Czarna Pantera), Gigante di guadalupa Torricelli: Geppetto Trezeguet: Trezegol, Treze Tudor: Principe (Książę) Valinasso: Colla Zidane: Zizou Zalayeta: el Panteron Zambrotta: Zambro Zavarov: Sacha Zebina: Gazzella Zigoni: Zigo Varglien II: Nini Vavassori: Vava Vierchowood: Lo Zar (na koniec kariery Nonno Vierchowood) Vieri: Bobo Virdis: Tamburino Sardo

Prezesi

Alfredo Dick - jeden z prezesów Juventusu Turyn

Giovanni Cobolli Gigli - prezes Juventusu Turyn w latach 2006-2009.

Kadencja	Prezes
1897 - 1899	Eugenio Canfari
1898 - 1901	Enrico Canfari
1901 - 1902	Carlo Favale
1903 - 1904	Giacomo Parvopassuv
1905 - 1906	Alfred Dick
1907 - 1910	Carlo Vittorio Varetti
1911 - 1912	Attilio Ubertalli
1913 - 1915	Giuseppe Hess
1915 - 1918	Gioacchino Armano - Fernando Nizza - Sandro Zambelli
1918 - 1920	Corrado Corradini
1920 - 1923	Gino Olivetti
1923 - 1935	Edoardo Agnelli
1935 - 1936	Enrico Craveri - Giovanni Mazzonis
1936 - 1941	Emilio de la Forest de Divonne
1941 - 1947	Pietro Dusio
1947 - 1954	Giovanni Agnelli
1954 - 1955	Craveri - Cravetto - Giustiniani
1955 - 1962	Umberto Agnelli
1962 - 1971	Vittore Catella
1971 - 1990	Giampiero Boniperti
1990 - 2003	Vittorio Caissotti di Chiusano
2003 - 2006	Franzo Grande Stevens
2006 - 2009	Giovanni Cobolli Gigli
2009 - 2010	Jean-Claude Blanc
2010 - ????	Andrea Agnelli

Juventus Football Club S.p. A

Sponsorzy

Sezony	Sponsor główny
1981/1982 - 1988/1989	Ariston
1989/1990 - 1991/1992	Upim
1992/1993 - 1994/1995	Danone`
1995/1996 - 1997/1998	Sony (Sony Minidisk)
1998/1999	D+Liberta` digitale / Tele+
1999/2000	CanalSatellite / D+Liberta` digitale / Sony
2000/2001	Sportal.com / Tele+
2001/2002	Fastweb / Tu Mobile
2002/2003 - 2003/2004	Fastweb / Tamoil
2004/2005	Sky Sports / Tamoil
2005/2006 - 2006/2007	Tamoil
2007/2008 - 2009/2010	FIAT Group (New Holland)
2010/2011 - ??	BetClic

Sezony	Sponsor techniczny
1979/1980 - 1999/2000	Kappa
2000/2001	Ciao Web / Lotto
2001/2002 - 2002/2003	Lotto
2003/2004 - ??	Nike

Siedziby Juventusu

Pierwsza siedziba Juve - sklep z rowerami przy ulicy Re Umberto 42

Lata	Siedziba
1898	Via Montevecchio
1899	Via Piazzi, 4
1900-1902	Via Gazometro, 14
1903-1904	Via Pastrengo
1905-1906	Via Donati, 1
1919-1921	Via Carlo Alberto, 43
1921-1922	Via Botero, 16
1923-1933	Corso Marsiglia
1934-1943	Via Bogino, 12
1944-1947	Corso IV Novembre, 151
1948-1964	Piazza San Carlo, 206
1965-1985	Galleria San Federico, 54
1986-2000	Piazza Crimea, 7
2001-dziś	Corso Galileo Ferraris, 32

Rekordy Piłkarzy

20 Najlepszych strzelców

Alessandro Del Piero - najlepszy strzelec goli dla Juve

Giampiero Boniperti - strzelec 182 goli dla Juve

Stan na 24 czerwca 2013

NR	Zawodnik	Bramki	Narodowość
01	Alessandro Del Piero	287
02	Giampiero Boniperti	182
03	Roberto Bettega	178
04	David Trézéguet	171
05	Enrique Omar Sivori	167
06	Felice Borel	161
07	Pietro Anastasi	131
08	John Hansen	124
09	Roberto Baggio	115
10	Federico Munerati	114
11	John Charles	105
12	Michel Platini	104
13	Guglielmo Gabetto	102
14	Filippo Inzaghi	89
15	Raimundo Orsi	88
16	Giovanni Ferrari	77
17	Vittorio Sentimenti Ermes Muccinelli	69
18	Fabrizio Ravanelli	68
19	Bruno Nicolé	62
20	Giampaolo Menichelli	59

- zawodnicy grający jeszcze w Juventusie

20 Najczęściej występujących

Stan na 14 czerwca 2013

Alessandro Del Piero - najczęściej występujący piłkarz Juve

Gaetano Scirea - wystąpił w barwach Juve 552 razy

NR	Zawodnik	Występy	Narodowość
01	Alessandro Del Piero	701
02	Gaetano Scirea	552
03	Giuseppe Furino	528
04	Roberto Bettega	481
05	Dino Zoff	476
06	Giampiero Boniperti	460
07	Sandro Salvadore	450
08	Franco Causio	447
09	Antonio Cabrini	440
10	Antonello Cuccureddu	434
11	Antonio Conte	419
12	Claudio Gentile	414
13	Giovanni Varglien	412
14	Teobaldo Depetrini	388
15	Gianfranco Leoncini	379
16	Sergio Brio	378
17	Stefano Tacconi	377
18	Marco Tardelli	375
19	Francesco Morini	372
20	Gianpiero Combi	367

- zawodnik grający jeszcze w Juventusie

Indywidualne zdobycze

Włoski piłkarz roku (Włochy)

Rok	Zawodnik
1998	Alessandro Del Piero
2006	Fabio Cannavaro
2008	Alessandro Del Piero

Obcokrajowiec roku (Włochy)

Rok	Zawodnik
1997 2001	Zinédine Zidane
2002	David Trézéguet
2003	Pavel Nedvěd
2004	Zlatan Ibrahimović

Włoski bramkarz roku (Włochy)

Rok	Zawodnik
1997 1998	Angelo Peruzzi
1999 2001 2002 2003 2004 2005 2006	Gianluigi Buffon

Rekordy klubowe

Zobacz więcej w osobnym artykule: Juventus Turyn - statystyki i rekordy.

• Najwięcej punktów w Serie A: 91 (2005/2006)
• Najmniej punktów w Serie A: 29 (1938/1939 i 1961/1962)
• Największe domowe zwycięstwo: 9:1 z Interem (1960/1961) i 8:0 z Fiorentiną (1952/1953)
• Największa domowa porażka: 7:1 z Milanem (1949/1950)
• Największe wyjazdowe zwycięstwo: 7:0 z Pro Patria (1950/1951)
• Największa wyjazdowa porażka: 6:0 z Interem (1953/1954)
• Najwyższe zwycięstwo w pucharach: Juventus - Rumelange 7:0 (1970/1971), Juventus - Lechia Gdańsk 7:0 (1983/1984), Juventus - Valur Reykjavik 7:0 (1986/1987), Juventus - Olimpiakos 7:0 (2003/2004)
• Najwięcej zwycięstw w Serie A: 28 (1949/1950)
• Najwięcej kolejnych zwycięstw: 10 (1931/1932)
• Najwięcej zwycięstw na wyjeździe: 14 (1949/1950)
• Najmniej porażek w sezonie: 1 (1977/1978 i 2005/2006)
• Najwięcej zdobytych pkt. na ilość możliwych: 51 na 60 (1976/1977)
• Udział piłkarza w kolejno rozegranych meczach: 330 (Dino Zoff)
• Najwyższa porażka w pucharach: Wiener SK - Juventus 7:0 (1958/1959)
• Najlepszy strzelec w historii: Alessandro Del Piero (262 gole)
• Najwięcej goli w jednym sezonie w lidze: Felice Borel (32, 1933/1934)
• Najwięcej występów: Alessandro Del Piero (603)
• Najwięcej goli w 1 meczu: 6 (Omar Sivori. Juventus - Inter 9:1, 1960/1961)
• Najwięcej widzów na Delle Alpi: 67.229 (15 maja 2003, Juventus - Real Madryt)
• Najmniej widzów na Delle Alpi: 237 (2001/2002, z Sampdorią w Pucharze Włoch)
• Najdroższy transfer (zakup): 43.5 mln USD (2001, Gianluigi Buffon z Parmy)
• Najdroższy transfer (sprzedaż) 64 mln USD (2001, Zinedine Zidane do Realu Madryt)
• Najwięcej tytułów króla strzelców: 3 (Michel Platini)
• Najdłuższa kadencja trenerska: 13 lat (Giovanni Trapattoni)
• Najdłuższa prezydentura: 19 lat (Giampiero Boniperti - 1971-1990)
• Najdłużej nosił opaskę kapitana Alessandro Del Piero - (od 1999)
• Najdłużej szyła stroje dla Juventusu firma Kappa - 21 lat (1979-2000)
• Najdłużej noszony sponsor na koszulkach - Ariston (8 lat - 1981-1989)
• Węgier Ferenc Hirzer, strzelił więcej goli, niż rozegrał meczów (w 43 meczach strzelił 50 bramek)
• Michel Platini jako zawodnik Juventusu zdobywał "Złotą Piłkę" 3 razy z rzędu (1983,1984,1985)
• Juventus jest pierwszym zespołem, który zdobył trzy najważniejsze europejskie trofea

Zarząd klubu

Zarząd

Giovanni Cobolli Gigli prezes klubu w latach 2006-2009.

• Honorowi prezydenci: Giampiero Boniperti i Franzo Grande Stevens
• Prezydent: Andrea Agnelli
• Dyrektor generalny: Giuseppe Marotta
• Dyrektor wykonawczy: Aldo Mazzia
• Dyrektorzy niewykonawczy: Carlo Barel di Sant'Albano, Aldo Mazzia
• Dyrektorzy niezależni: Gian Paolo Montali, Marzio Saa, Camillo Venesio, Riccardo Montanaro
• Dyrektor sportowy: Fabio Guild
• Zarząd: Andrea Agnelli, Jean-Claude Blanc, Carlo Barel di Sant'Albano, Riccardo Montanaro, Marzio Saà, Camillo Venesio, Khaled Fared Zentuti, Michele Briamonte, Giuseppe Marotta, Aldo Mazzia i Pavel Nedvěd
• Audyt wewnętrzny: Marzio Saà (przewodniczący), Riccardo Montanaro i Camillo Venesio
• Dyrektor handlowy: wakat
• Dyrektor ds. administracji i handlu: Michele Bergero
• Dyrektor ds. planowania, analiz i projektów specjalnych: Stefano Bertola
• Dyrektor ds. zasobów ludzkich: Alessandro Sorbone
• Dyrektor ds. komunikacji: Giuseppe Gattino
• Dyrektor ds. technologii informacyjnych: Claudio Leonardi
• Dyrektor ds. kontroli i zarządzania nieruchomościami: Riccardo Abrate
• Dyrektor ds. marketingu: Alessandro Sandiano
• Kierownik drużyny: Daniele Boaglio
• Dyrektor sektora młodzieżowego oraz obserwatorów: Renzo Castagnini
• Koordynator sektora młodzieżowego: Gianluca Pessotto
• Koordynator sektora obserwatorów: Mauro Sandreani
• Koordynator trenerów sektora młodzieżowego: Massimo Carrera
• Szef Biura Sportu: Francesco Gianello

Sztab szkoleniowy pierwszej drużyny

• Trener: Antonio Conte
• Asystent trenera: Angelo Alessio
• Trener bramkarzy: Claudio Filippi
• Field assistant:' Massimo Carrera
• Field cooperator: Cristian Stellini
• Przygotowanie fizyczne: Paolo Bertelli

Tabela wszechczasów

Zobacz więcej w osobnym artykule: Tabela wszechczasów Juventusu Turyn.

Miejsca w kolejnych sezonach ligi włoskiej

1923-1949

1949-1969

1969-1989

1989-2009

• * Scudetto zostało odebrane w wyniki Afery Calciopoli
• ** Scudetto zostało odebrane w wyniki Afery Calciopoli
• *** W Serie B

2010-2029

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona klubu

Przypisy

p • d • Archiwum sezonów Juventusu Turyn

1898 • 1899 • 1900 • 1901 • 1902 • 1903 • 1904 • 1905 • 1906 • 1907 • 1908 • 1909 • 1909/10 • 1910/11 • 1911/12 • 1912/13 • 1913/14 • 1914/15 • 1915/16 • 1916/17 • 1917/18 • 1918/19 • 1919/20 • 1920/21 • 1921/22 • 1922/23 • 1923/24 • 1924/25 • 1925/26 • 1926/27 • 1927/28 • 1928/29 • 1929/30 • 1930/31 • 1931/32 • 1932/33 • 1933/34 • 1934/35 • 1935/36 • 1936/37 • 1937/38 • 1938/39 • 1939/40 • 1940/41 • 1941/42 • 1942/43 • 1944 • 1945 • 1945/46 • 1946/47 • 1947/48 • 1948/49 • 1949/50 • 1950/51 • 1951/52 • 1952/53 • 1953/54 • 1954/55 • 1955/56 • 1956/57 • 1957/58 • 1958/59 • 1959/60 • 1960/61 • 1961/62 • 1962/63 • 1963/64 • 1964/65 • 1965/66 • 1966/67 • 1967/68 • 1968/69 • 1969/70 • 1970/71 • 1971/72 • 1972/73 • 1973/74 • 1974/75 • 1975/76 • 1976/77 • 1977/78 • 1978/79 • 1979/80 • 1980/81 • 1981/82 • 1982/83 • 1983/84 • 1984/85 • 1985/86 • 1986/87 • 1987/88 • 1988/89 • 1989/90 • 1990/91 • 1991/92 • 1992/93 • 1993/94 • 1994/95 • 1995/96 • 1996/97 • 1997/98 • 1998/99 • 1999/00 • 2000/01 • 2001/02 • 2002/03 • 2003/04 • 2004/05 • 2005/06 • 2006/07 • 2007/08 • 2008/09 • 2009/10 • 2010/11 • 2011/12 • 2012/13 • 2013/14

 

p • d • Juventus Turyn sezon 2013/2014

1 Buffon (k.) • 3 Chiellini • 4 Cáceres • 5 Ogbonna • 6 Pogba • 7 Pepe • 8 Marchisio • 9 Vučinić • 10 Tévez • 11 De Ceglie • 12 Giovinco • 13 Peluso • 14 Llorente • 15 Barzagli • 18 Anelka • 19 Bonucci • 20 Padoin • 21 Pirlo • 22 Asamoah • 23 Vidal • 26 Lichtsteiner • 27 Quagliarella • 30 Storari • 33 Isla • 34 Rubinho • trener: Conte

 

p • d • Serie A w sezonie 2013/14

Atalanta • Bologna • Cagliari • Catania • Chievo • Fiorentina • Genoa • Hellas • Inter • Juventus
Lazio • Livorno • Milan • Napoli • Parma • Roma • Sampdoria • Sassuolo • Torino • Udinese

 

p • d • Serie A w sezonie 2012/13

Atalanta • Bologna • Cagliari • Catania • Chievo • Fiorentina • Genoa • Inter • Juventus
Lazio • Milan • Napoli • Palermo • Parma • Parma • Pescara • Roma • Sampdoria • Siena • Torino • Udinese

 

p • d • Serie A w sezonie 2011/12

Atalanta • Bologna • Cagliari • Catania • Cesena • Chievo • Fiorentina • Genoa • Inter • Juventus
Lazio • Lecce • Milan • Napoli • Novara • Palermo • Parma • Roma • Siena • Udinese

 

p • d • Serie A w sezonie 2010/11

Bari • Bologna • Brescia • Cagliari • Catania • Cesena • Chievo • Fiorentina • Genoa • Inter • Juventus
Lazio • Lecce • Milan • Napoli • Palermo • Parma • Roma • Sampdoria • Udinese

 

p • d • Serie A w sezonie 2009/10

Atalanta • Bari • Bologna • Cagliari • Catania • Chievo • Fiorentina • Genoa • Inter • Juventus • Lazio
Livorno • Milan • Napoli • Palermo • Parma • Roma • Sampdoria • Siena • Udinese

 

p • d • Serie A w sezonie 2008/09

Atalanta • Bologna FC • Cagliari • Catania • Chievo • Fiorentina • Genoa • Inter • Juventus
Lazio • Lecce • Milan • Napoli • Palermo • Reggina • AS Roma • Sampdoria • Siena • Torino • Udinese

 

p • d • Serie A w sezonie 2007/08

Atalanta • Cagliari • Catania • Empoli • Fiorentina • Genoa • Inter • Juventus • Lazio • Livorno •
Milan • Napoli • Palermo • Parma • Reggina • AS Roma • Sampdoria • Siena • Torino • Udinese

 

p • d • Serie B w sezonie 2006/07

Albinoleffe • Arezzo • Bari • Bologna • Brescia • Cesena • Crotone • Frosinone • Genoa • Juventus • Lecce •
Mantova • Modena • Napoli • Pescara • Piacenza • Rimini • Spezia • Treviso • Triestina • Hellas Werona • Vicenza

 

p • d • Juventus Turyn

Klub: Juventus Turyn • Historia Juventusu Turyn • Sektor młodzieżowy • Transfery Juventusu Turyn • Mecze w europejskich pucharach • Osiągnięcia
Ludzie: Lista zawodników • Lista trenerów Juventusu Turyn
Hymn: Juve Storia Di Un Grande Amore • Inno Juve • Przyśpiewki
Derby: Derby d'Italia • Derby Turynu
Stadiony: Juventus Arena • Stadio delle Alpi • Stadio Olimpico di Torino • Stadio Motovelodromo Umberto I • Stadio di Corso Marsiglia
Baza treningowa: Juventus Center
Media: Juventus Channel • Hurrà Juventus
Reprezentacja: Juventus Turyn i Reprezentacja Włoch • Nazio-Juve • Blocco-Juve
Inne: Tragedia na Heysel • Afera Calciopoli • Juventus Ultras • Juventus Turyn - statystyki i rekordy • Tabela wszechczasów Juventusu Turyn