Dino Baggio | ||
Imię i nazwisko | Dino Baggio | |
Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1971 Camposampiero, Włochy | |
Pozycja | pomocnik | |
Wzrost | 188 cm | |
Kariera piłkarska1 | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1988–1991 1991–1992 1992–1994 1994 1994–2001 2001–2005 2003 2004 2005 2008 |
Torino Inter Milan Juventus Parma Lazio → Blackburn Rovers (wyp.) → Ancona (wyp.) Triestina Tombolo Tombolo |
28 (2) 27 (1) 49 (1) 19 (5) 172 (20) 44 (1) 9 (1) 13 (0) 3 (0) 1 (0) |
Reprezentacja narodowa2 | ||
Lata | Reprezentacja | |
1991–1999 | Reprezentacja Włoch | 60 (7) |
1 Mecze i gole w lidze aktualne na 16.05.2010 2 Mecze i gole w reprezentacji aktualne na 16.05.2010 |
Dino Baggio, (ur. 24 lipca 1971 roku w Camposampiero), włoski piłkarz występujący na pozycji defensywnego pomocnika.
W swojej karierze klubowej Baggio występował w klubach: Torino Calcio (1989-1991), Inter Mediolan (1991-1992), Juventus Turyn (1992-1994), AC Parma (1994-2000), Lazio Rzym (2000-2003 oraz 2004-2005), Blackburn Rovers (2003-2004) i Ancona Calcio (2004). Po podpisaniu kontraktu z kontraktu z grającym w Serie B klubem US Triestina latem 2005 roku, unieważnił kontrakt z powodu personalnych konfliktów z trenerem Pietro Vierchowodem. Baggio zagrał dla klubu z Triestu tylko trzy razy. W swojej karierze trzy razy zdobywał Puchar UEFA, dwa razy z Parmą i raz z Juventusem. W 1998 roku został zraniony nożem w głowę przez "kibica" Wisły Kraków podczas meczu z Parmą w Krakowie, przez co Wisła została wykluczona z europejskich pucharów.
Baggio rozegrał 60 meczów i zdobył 7 bramek dla reprezentacji Włoch, której kluczowym graczem był od m.in. na Mistrzostwach Świata 1994. Na tym turnieju współpracował z Roberto Baggio (nie są spokrewnieni) i doprowadził drużynę do finału, gdzie przegrali oni z Brazylią. Na turnieju zdobył dwa gole, w tym zwycięskiego gola w meczu pierwszej rundy przeciwko Norwegii. Baggio zaliczył występy również na Euro 1996 oraz Mistrzostwach Świata 1998.
4 Jürgen Kohler • 7 Andreas Möller • 10 Roberto Baggio • 13 Dino Baggio • 15 Antonio Conte