Juvepedia
Advertisement

Piłka nożna (ang. football) – gra zespołowa, najpopularniejsza na świecie dyscyplina sportu. Na całym świecie w mojej duzej pusznej dupie w chuje dostajecie same troje murzyn yea2006 roku w rozgrywkach brało udział 265 milionów zawodniczek i zawodników, oraz 5 milionów sędziów należących do 207 lokalnych związków zrzeszonych w FIFA.[1] W meczach piłkarskich uczestniczą dwie rywalizujące ze sobą drużyny. Celem gry jest umieszczenie piłki w bramce przeciwnika. Zwycięża drużyna, która w regulaminowym czasie gry (dwie połowy po 45 minut każda w rozgrywkach seniorów) zdobędzie więcej bramek. Mecze piłkarskie odbywają się na prostokątnym, pokrytym murawą boisku. Rozmiary boiska to 45 m do 90 m szerokości i długości od 90 m do 120 m, lecz boisko nie może być kwadratowe. Od 14 marca 2008 roku każde nowe boisko powinno mieć 105 metrów długości i 65 metrów szerokości.

Drużyna piłkarska składa się z 11 zawodników (aby zespół został dopuszczony do meczu musi być ich co najmniej 7). Wśród graczy wyróżniamy bramkarza i graczy z pola: obrońców, pomocników i napastników. Podział graczy z pola na pozycje jest czysto umowny, w aktualnie stosowanych strategiach gry często następuje podczas meczu płynna wymiana między nimi. Bramkarz jest jedynym zawodnikiem, który może dotykać i łapać piłkę rękami, jednak zgodnie z przepisami może to mieć miejsce jedynie we własnym polu karnym. W przypadku dotknięcia piłki przez bramkarza poza polem karnym jest on karany czerwoną lub żółtą kartką (zobacz Wykroczenia i kary) podobnie jak pozostali zawodnicy zagrywający piłkę ręką.

Typowa gra piłkarska polega na utrzymywaniu się w posiadaniu piłki tak, aby nie weszła ona w posiadanie przeciwnika, na podaniach piłki nogą lub głową (nie ręką) do partnera z zespołu a następnie kopnięciu jej do bramki przeciwnika. Kontakt fizyczny między graczami zasadniczo jest niedozwolony. Zawodnicy, którzy nie są w posiadaniu piłki, starają się przemieszczać po boisku, próbując znaleźć się w pozycjach ułatwiających wymianę piłki pomiędzy graczami swojego zespołu, a jednocześnie utrudniających grę przeciwnikowi.

Piłka nożna jest jedną z szybciej prowadzonych gier. Gra jest zatrzymywana po opuszczeniu przez piłkę boiska lub przerwaniu jej przez sędziego. warto przy tym zauważyć, że inaczej niż np. w piłce ręcznej zegar nie jest zatrzymywany, a czas spotkania dalej płynie. Po jej zatrzymaniu gra jest wznawiana w sposób określony w przepisach.

Landerspiel Deutschland - Kamerun

Przed meczem Niemcy – Kamerun

Początki[]

Fussball

Typowa piłka do gry w piłkę nożną

Jakarta old football

Typowa piłka do gry w piłkę nożną po wielu sezonach. Dżakarta

Nie jest możliwe ustalenie prapoczątków piłki nożnej, albowiem w grę przypominającą dzisiejszą piłkę nożną grano już w przedkolumbijskiej Ameryce (rytualne zawody Azteków), czy średniowiecznej Wenecji (calcio).

Sam termin football pojawił się prawdopodobnie w średniowieczu w Anglii, a używano go do określania różnych gier, jednakże nie tych, które polegały na kopaniu piłki, ale tych, w które grano "na piechotę" (czy też na stopie, po angielsku on foot).

Właśnie w Anglii w połowie XIX wieku zainaugurowano pierwsze rozgrywki. Tam też, w połowie wieku, po raz pierwszy spisano przepisy gry w piłkę nożną. Miały one na celu ujednolicenie zasad gry, której licznie oddawali się angielscy studenci i uczniowie prywatnych szkół. Pierwsze przepisy, w kształcie zbliżonym raczej do współczesnej gry rugby, powstały w Trinity College podczas spotkania, w którym uczestniczyli także przedstawiciele szkół prywatnych (public school) Eton College, Harrow School, Rugby School, Winchester College i Shrewsbury School, ale zasad tych nie udało się szerzej rozpowszechnić. Co więcej, niektóre kluby, jak na przykład Sheffield F.C., próbowały wprowadzać własne zasady i zakładały własne związki piłkarskie.

Te sytuacje przyspieszyły powstanie The Football Association, Angielskiego Związku Piłki nożnej (zobacz: piłka nożna w Anglii), która w 1863 roku ostatecznie ustaliła jednolite przepisy. Obecnie zasady gry reguluje International Football Association Board (IFAB).

W 1904 roku w Paryżu powstała Międzynarodowa Federacja Związków Piłkarskich. Zadeklarowała ona zaakceptowanie zasad ustalonych przez IFAB, ale już w 1913 roku udało jej się umieścić w niej własnych przedstawicieli.

Współczesne zasady gry[]

Zasady ogólne[]

Mecze rozgrywane są na boisku o szerokości od 45 m do 90 m i długości od 90 m do 120 m. Po przeciwległych stronach boiska na krótszych jego bokach ustawione są bramki o szerokości 7,32 m i wysokości 2,44 m. Piłka powinna mieć obwód nie mniejszy niż 68 cm i nie większy niż 71 cm, a waga powinna wynosić od 396 do 453 gramów. Przy rozpoczęciu meczu ciśnienie powietrza w jej wnętrzu musi wynosić od 0,6 do 1,1 atmosfery (600 – 1100 g/cm^(2)).

Sogndal-Viking 1

Interwencja bramkarza

Każda z drużyn składa się z 11 graczy składu podstawowego (w tym 10 zawodników pola i bramkarz). Do tego drużyny posiadają również zawodników rezerwowych (najczęściej do 7). W trakcie meczu można dokonywać zmian. Ich liczba jest zgodna z wcześniejszymi ustaleniami (mecze towarzyskie) lub ograniczona do trzech w meczach oficjalnych. Raz zmieniony zawodnik nie może się znaleźć ponownie na placu gry. Nie ma ograniczeń co do rodzaju zmian (możliwe jest więc wpuszczenie zamiast bramkarza zawodnika z pola).

Football field

Schemat boiska do piłki nożnej

Ubiór piłkarza nie może zawierać elementów mogących powodować zagrożenie uszczerbku na zdrowiu u pozostałych graczy, takich jak zegarki lub biżuteria. Podczas meczu nie wolno ściągać koszulki (jest to karane żółtą kartką), zabronione jest również jej ściągnięcie celem odsłonięcia drugiej koszulki z ukrytą treścią.

Piłkę można uderzać głową, nogą, przyjmować na klatkę piersiową itp., nie wolno jedynie dotykać jej rękami. Zakaz ten nie dotyczy bramkarza w obrębie pola karnego po uderzeniu piłki przez zawodnika drużyny przeciwnej albo własnej (z wyjątkiem zamierzonego podania nogą). Celowe dotknięcie piłki ręką jest karane rzutem wolnym bezpośrednim dla drużyny przeciwnej (lub rzutem karnym, jeśli piłki dotknął zawodnik pola we własnym polu karnym). W zależności od sytuacji, sędzia może dodatkowo ukarać zawodnika, który przewinił upomnieniem lub kartką.

Wykroczenia i kary[]

Zolta i czerwona kartka

Żółta i czerwona kartka

Niebezpieczne zagrania, zwane faulami (ang. foul) są karane rzutami wolnymi lub rzutami karnymi jeżeli faul był w polu karnym dla drużyny zawodnika faulowanego. Za przewinienia związane z niebezpieczną grą, takie jak nakładka (niebezpieczny atak spodnią częścią stopy) czy zbyt wysoko podniesioną nogę, zagrania "ośmieszające" (podbicie sobie piłki i podanie do swojego bramkarza albo postawienie piłki na linii bramkowej i wbicie jej głową do bramki przeciwnika) przyznawany jest rzut wolny pośredni (nie można zdobyć bramki bez dotknięcia przez innego gracza – również z drużyny przeciwnej). Za większość przewinień – w tym za zagranie piłki ręką – przyznaje się zazwyczaj rzut wolny bezpośredni (z którego można bezpośrednio zdobyć gola).

W czasie wykonywania rzutu wolnego żaden z zawodników drużyny przeciwnej nie może stać bliżej niż 9 m 15 cm (10 jardów) od miejsca wykonywania rzutu wolnego. Jeśli przed wykopem któryś z zawodników drużyny przeciwnej znajdzie się w strefie 9 metrów 15 centymetrów, to rzut wolny jest powtarzany, a zawodnik może zostać ukarany upomnieniem lub kartką. Bramka zdobyta z rzutu wolnego zostaje uznana, gdy był to rzut wolny bezpośredni, lub pośredni, ale piłka została dotknięta przez obrońcę drużyny przeciwnej lub kolegę z drużyny.

Sfc1971

Sertanense FC

Za niebezpieczne, brutalne lub niesportowe zagranie sędzia może ponadto pokazać zawodnikowi żółtą lub czerwoną kartkę lub ukarać karą minutową (3 minuty, 5 minut) u młodszych zawodników. Czerwona kartka oznacza konieczność opuszczenia placu gry bez możliwości wstawienia nowego zawodnika. Po ujrzeniu czerwonej kartki zawodnik musi udać się do szatni i pozostać tam do końca meczu. Otrzymanie żółtej kartki nie pociąga za sobą większych konsekwencji, aczkolwiek należy pamiętać, że otrzymanie żółtej kartki w momencie, gdy wcześniej dostało się już w danym meczu jedną oznacza automatycznie opuszczenie placu gry. Bramkarz może łapać i wykopywać piłkę, natomiast przeciwnik nie może dotknąć bramkarza, gdy ten jest w polu bramkowym. Jeżeli bramkarz poza polem karnym dotknie piłki ręką może zostać ukarany czerwoną kartką, a drużyna przeciwna będzie wykonywała rzut wolny.

Stałe fragmenty gry[]

Freistoss-RB Salzburg-18-09-2005

Wykonanie rzutu wolnego bezpośredniego

Jeśli piłka po uderzeniu, podaniu lub odbiciu przekroczy boczną linię końcową, sędzia odgwizduje aut (ang. Throw-in). Wznowienie gry następuje przez wyrzut piłki rękoma, zza głowy, przez zawodnika drużyny przeciwnej. Gdy piłka opuści linię końcową boiska za bramką przeciwnika, grę rozpoczyna bramkarz drużyny przeciwnej, ustawiając piłkę w obrębie (najczęściej na linii) pola bramkowego (5 m od linii końcowej wokół bramki). Natomiast gdy któryś z zawodników wybije piłkę poza własną bramkę, wówczas sędzia przyznaje drugiej drużynie rzut rożny (ang. corner), z którego piłka jest wznawiana wykopem z narożnika boiska przez zawodnika drużyny przeciwnej.

Po faulu w obrębie pola karnego sędzia dyktuje rzut karny. Jest to rzut wolny wykonywany z odległości 10 m 98 cm od bramki. W czasie wykonywania rzutu wolnego w polu karnym może znajdować się tylko zawodnik wykonujący rzut karny oraz bramkarz. Do momentu oddania strzału bramkarz nie może wybiec przed linię bramkową (czasami bramkarz wybiega poza linię, lecz sędzia przymyka na to oko), a zawodnicy jego drużyny nie mogą wbiec w pole karne. Rzut karny, może być również rozegrany pomiędzy dwoma zawodnikami z drużyny. Jednak po podaniu, piłka musi potoczyć się do przodu, w kierunku bramki przeciwnika, a zawodnik do którego podanie jest adresowane do momentu rozegrania piłki musi znajdować się poza polem karnym oraz w odległości 9m 15cm. Dozwolone jest dobijanie strzałów, przez wszystkich zawodników. Strzelec rzutu karnego może dobijać, ale tylko jeżeli piłka zostanie rozegrana z innym zawodnikiem (najczęściej bramkarzem drużyny przeciwnej, lub obrońcą. Jeżeli piłka po strzale zostanie odbita od słupka i nie dotknie jej żaden inny zawodnik, strzelec nie może ponownie zagrać piłki. Wykonanie rzutu karnego powinno być płynne, niedozwolone jest markowanie strzału. W przypadku nieprawidłowości, sędzia powtarza wykonanie rzutu karnego.

Spalony w pilce noznej

Spalony

Sytuacja, gdy piłkarz drużyny atakującej w momencie kierowania podania do niego jest na połowie drużyny przeciwnej bliżej linii końcowej bramki, aniżeli dwóch zawodników drużyny broniącej (jednym z nich może być bramkarz), nazywana jest w piłce nożnej spalonym. W szczególności wynika z tego, że na spalonym nie jest piłkarz, który jest za linią obrony, ale nie przekroczył linii połowy boiska. Spalony nie obowiązuje również podczas wyrzutu z autu i rzutu rożnego. W przypadku spalonego sędzia najczęściej kieruje się wskazaniem bocznych arbitrów i – w przypadku odnotowania pozycji spalonej – dyktuje rzut wolny pośredni dla drużyny przeciwnej.

Przywilej korzyści[]

Zasadą, którą często kierują się sędziowie (pomimo braku formalnego nakazu) jest zasada przywileju korzyści. Oznacza ona, rezygnację z odgwizdania, jeśli drużyna pokrzywdzona jest w korzystnej sytuacji. Przykładowo – jeśli podczas wykonywania rzutu wolnego mur wbiegnie w strefę 9,15 m od piłki a mimo to padnie gol, to sędzia nie nakaże powtórzenia rzutu wolnego. Podobnie będzie, gdy nastąpi faul na kartkę, lecz sędzia zdecyduje pokazać się ją po zakończeniu akcji, gdyż pokrzywdzona drużyna pomimo faulu jest w posiadaniu piłki. Lub gdy bramkarz sfauluje napastnika, a ten strzeli bramkę - zostanie ona uznana.

Czas trwania i wyłanianie zwycięzcy[]

Czas gry wynosi 90 minut (dwie połowy, każda po 45 minut). Sędzia może przedłużyć każdą połowę meczu stosownie do przerw w grze. Po upływie doliczonego czasu gry zwycięzcą jest ta drużyna, która zdobyła więcej bramek. W przypadku rozgrywania meczów systemem ligowym, za wygraną zwycięzca zdobywa 3 punkty (w niektórych ligach 2 punkty), przegrany nie zdobywa żadnego. Remis natomiast obu drużynom daje po jednym punkcie. W systemie ligowym drużyny grają ze sobą każdy z każdym po dwa razy, jednak np. w lidze austriackiej i szkockiej drużyny rozgrywają między sobą po 4 pojedynki.

W przypadku, gdy mecze rozgrywane są turniejowym systemem dwumeczów, pierwszy mecz zawsze kończy się po drugiej połowie. Zwycięzcą dwumeczu zostaje ta drużyna, która w dwóch meczach zdobędzie więcej goli. Jeśli okaże się, że obie drużyny zdobyły ich tyle samo, zwycięża drużyna, która strzeliła więcej goli w meczu wyjazdowym. Jeśli powyższe warunki nie wyłonią zwycięzcy, odbywa się dogrywka.

Jeśli w przepisowym czasie gry drużyny osiągną wynik remisowy, a konieczne jest wyłonienie zwycięzcy (co ma miejsce w przypadku spotkań rozgrywanych systemem turniejowym bez rewanżów), ma wówczas miejsce trzydziestominutowa dogrywka - 2 połowy po 15 minut. W większości rozgrywek na szczeblu międzypaństwowym obowiązywała do niedawna zasada "złotej bramki" (golden goal), polegająca na tym, że po strzeleniu bramki w dogrywce mecz się kończy, a zwycięzcą zostaje drużyna, którą ją zdobyła. Później na jej miejsce wprowadzono zasadę "srebrnej bramki" (silver goal), polegającej na tym, że zwycięzcą zostaje drużyna, która prowadzi po pierwszej połowie dogrywki. Obecnie odchodzi się od tych zasad na rzecz pełnowymiarowej dogrywki.

Jeśli dogrywka nie przyniesie rozstrzygnięcia, wówczas zawodnicy obu drużyn wykonują serię rzutów karnych (po 5 rzutów karnych, każda dla każdej drużyny), a gdy i po nich nie ma zwycięzcy, wykonuje się na przemian po jednym rzucie karnym aż do osiągnięcia zwycięstwa. W serii rzutów karnych piłkarze na przemian wykonują rzuty karne z przepisowej odległości. Żaden gracz nie może oddać więcej niż jednego strzału, chyba, że wszyscy pozostali gracze pola oddali już strzał w serii rzutów karnych. Gola uznaje się, gdy piłka wpadnie do bramki bezpośrednio, po odbiciu od słupka, poprzeczki lub od bramkarza. Nie uznaje się tzw. "dobitek".

W niektórych systemach rozgrywek, jeśli dogrywka nie wyłoniła zwycięzcy, nie przewidywano serii rzutów karnych lub ograniczano ich ilość. W takich przypadkach, jeśli wciąż nie było możliwe wskazanie zwycięzcy – sędzia rozstrzygał wynik wykonując rzut monetą.

Sędziowie[]

Zawody prowadzi zespół sędziów: sędzia główny biegający po boisku, dwaj sędziowie asystenci (biegający poza boiskiem wzdłuż linii bocznych) oraz sędzia techniczny (sygnalizuje zmiany i czas przedłużenia gry). W przypadku braku sędziego technicznego (np. na niższych szczeblach rozgrywkowych)zmiany sygnalizowane są przez jednego z sędziów liniowych, przez uniesienie oburącz chorągiewki. Decyzje sędziego głównego są nieodwołalne. Jedynie sędzia główny podejmuje decyzję. Sędziowie boczni są jedynie pomocnikami, których sugestiami arbiter główny powinien, lecz nie musi się sugerować. Przyjmuje się, że sędzia jest "powietrzem". Znaczy to, że w momencie gdy piłka odbije się od sędziego i przeszkodzi, lub pomoże jednemu z zespołów przeprowadzić skuteczną akcję, gra jest kontynuowana. Dzieje się tak również w przypadku zderzenia sędziego z jednym z graczy, co mogłoby mieć wpływ na przebieg gry. Sędziowie muszą być niezależni, tzn. w meczach międzypaństwowych nie mogą pochodzić z krajów, których drużyny uczestniczą w spotkaniu. Dopuszczalne są zmiany sędziów w trakcie rozgrywek (np. z powodu kontuzji arbitra głównego).

Rodzaje rozgrywek[]

Ryan Valentine scores

Mecz piłki nożnej - zdobycie gola

Piłka nożna jest od wielu lat najpopularniejszą dyscypliną sportową w wielu krajach i ma najbardziej rozbudowane rozgrywki w skali świata. Zasadniczo zawody odbywają się w dwóch systemach: ligowym (tzw. każdy z każdym) oraz pucharowym. Ten pierwszy polega na rozegraniu przez każdą parę zespołów określonej w regulaminie liczby meczów (najczęściej 2) w sezonie i wyłonieniu zwycięzcy (za wygraną przyznaje się przeważnie 3 punkty (kiedyś 2), za remis rywale dostają po 1 punkcie, zaś za porażkę 0 punktów. Zwycięża zespół, który uzyska najwięcej punktów, a w dalszej kolejności decydują mecze bezpośrednie, następnie bilans bramek, a na końcu liczba strzelonych bramek. W systemie pucharowym rozgrywa się mecze tylko między rozlosowanymi w pary zespołami, przy czym do dalszej rundy przechodzi (awansuje) zespół, który okaże się lepszy w bezpośredniej rywalizacji. Istnieją również systemy mieszane. Na przykład podczas Mistrzostw Świata I faza turnieju rozgrywana jest w grupach, w każdej z nich systemem ligowym ("każdy z każdym"), natomiast począwszy od II fazy (od 1/8 finału aż do finału) drużyny grają między sobą systemem pucharowym (tzw. "play-off").

Piłka nożna na świecie[]

World Map FIFA2

Podział państw członkowskich FIFA na konfederacje

Międzynarodową Federacją Piłki Nożnej jest FIFA. Należy do niej ponad 208 narodowych federacji piłki nożnej. FIFA organizuje światowe rozgrywki piłkarskie (turnieje olimpijskie, mistrzostwa świata kobiet i mężczyzn oraz grup młodzieżowych itp.) oraz ustala przepisy gry w piłkę nożną. FIFA jest nadrzędną organizacją wobec federacji regionalnych:

Mistrzowie świata i kontynentów w piłce nożnej:

Mundial
Mistrzostwa świata
Euro
Europa
Copa América
Ameryka Płd.
Złoty Puchar
Ameryka Płn.
Puchar Azji
Azja
PNA
Afryka
PNO
Oceania
2008

Hiszpania Hiszpania

Egipt Egipt

2007

Brazylia Brazylia

Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone

Irak Irak

2006

Włochy Włochy

Egipt Egipt

2005

Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone

2004

Grecja Gracja

Brazylia Brazylia

Japonia Japonia

Tunezja Tunezja

Australia Australia

2003

Meksyk Meksyk

2002

Brazylia Brazylia

Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone

Kamerun Kamerun

Nowa Zelandia Nowa Zelandia

2001

Kolumbia Kolumbia

2000

Francja Francja

Kanada Kanada

Japonia Japonia

Kamerun Kamerun

Australia Australia

1999

Brazylia Brazylia

1998

Francja Francja

Meksyk Meksyk

Egipt Egipt

Nowa Zelandia Nowa Zelandia

1997

Brazylia Brazylia

1996

Niemcy Niemcy

Meksyk Meksyk

Arabia Saudyjska Arabia Saudyjska

Republika Południowej Afryki Republika Południowej Afryki

Australia Australia

1995

Urugwaj Urugwaj

1994

Brazylia Brazylia

Nigeria Nigeria

1993

Argentyna Argentyna

Meksyk Meksyk

1992

Dania Dania

Japonia Japonia

Wybrzeże Kości Słoniowej Wybrzeże Kości Słoniowej

1991

Argentyna Argentyna

Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone

1990

Niemcy Niemcy

Algieria Algieria

1989

Brazylia Brazylia

1988

Holandia Holandia

Arabia Saudyjska Arabia Saudyjska

Kamerun Kamerun

1987

Urugwaj Urugwaj

1986

Argentyna Argentyna

Egipt Egipt

1985
1984

Francja Francja

Arabia Saudyjska Arabia Saudyjska

Kamerun Kamerun

1983

Urugwaj Urugwaj

1982

Włochy Włochy

Ghana Ghana

1981
1980

Niemcy Niemcy

Kuwejt Kuwejt

Nigeria Nigeria

Australia Australia

1979

Paragwaj Paragwaj

1978

Argentyna Argentyna

Ghana Ghana

1977
1976

Czechy Czechy

Iran Iran

Maroko Maroko

1975

Peru Peru

1974

Niemcy Niemcy

Demokratyczna Republika Konga Demokratyczna Republika Konga

1973

Nowa Zelandia Nowa Zelandia

1972

Niemcy Niemcy

Iran Iran

Kongo Kongo

1971
1970

Brazylia Brazylia

Sudan Sudan

1969
1968

Włochy Włochy

Iran Iran

Demokratyczna Republika Konga Demokratyczna Republika Konga

1967

Urugwaj Urugwaj

1966

Wielka Brytania Wielka Brytania

1965

Ghana Ghana

1964

Hiszpania Hiszpania

Izrael Izrael

1963

Boliwia Boliwia

Ghana Ghana

1962

Brazylia Brazylia

Etiopia Etiopia

1961
1960

Nie ma takiego kodu ISO

Korea Południowa Korea Południowa

1959

Argentyna Argentyna

Egipt Egipt

1958

Brazylia Brazylia

1957

Argentyna Argentyna

Egipt Egipt

1956

Urugwaj Urugwaj

Korea Południowa Korea Południowa

1955

Argentyna Argentyna

1954

Niemcy Niemcy

1953

Paragwaj Paragwaj

1952
1951
1950

Urugwaj Urugwaj

1949

Brazylia Brazylia

1948
1947

Argentyna Argentyna

1946

Argentyna Argentyna

1945

Argentyna Argentyna

1944
1943
1942

Urugwaj Urugwaj

1941

Argentyna Argentyna

1940
1939

Peru Peru

1938

Włochy Włochy

1937

Argentyna Argentyna

1936
1935

Peru Peru

1934

Włochy Włochy

1933
1932
1931
1930

Urugwaj Urugwaj

1929

Argentyna Argentyna

1928
1927

Argentyna Argentyna

1926

Urugwaj Urugwaj

1925

Argentyna Argentyna

1924

Urugwaj Urugwaj

1923

Urugwaj Urugwaj

1922

Brazylia Brazylia

1921

Argentyna Argentyna

1920

Urugwaj Urugwaj

1919

Brazylia Brazylia

1918
1917

Urugwaj Urugwaj

1916

Urugwaj Urugwaj

Europa[]

Federacją zrzeszającą europejskie związki piłkarskie jest Unia Europejskich Związków Piłkarskich Piłki Nożnej (UEFA). Organizacja została założona w 1954 r. w Bazylei. Obecnie zrzesza 53 związki piłkarskie. UEFA jest organizatorem europejskich pucharów (Liga Mistrzów UEFA, Puchar UEFA, Superpuchar Europy UEFA) oraz organizuje Mistrzostwa Europy.

Andora
Reprezentacja Andory w piłce nożnej jest członkiem FIFA i UEFA. Nigdy nie osiągnęła żadnego sukcesu. Najwyższe zwycięstwo osiągnęła 26.04.2000 wygrywając 2-0 z Białorusią i 17.04.2002 wygrywając 2-0 z Albanią. Głównym pucharem Andory jest Copa Constitució (Puchar Andory w piłce nożnej). Rozgrywany jest od sezonu 1990/1991, jednak oficjalną imprezą krajową stał się w sezonie 1995/1996. Supercopa (Piłkarski Superpuchar Andory w piłce nożnej) rozgrywany jest od sezonu 2002/2003. Spotykają się w nim zwycięzcy I ligi i Copa Constitució.
Anglia
Emirates Stadium under construction

Emirates Stadium w budowie

Anglię tradycyjnie uważa się za ojczyznę piłki nożnej – tam zainaugurowano pierwsze zorganizowane rozgrywki piłkarskie, Puchar Anglii, oraz pierwsze rozgrywki ligowe – obecną Premiership. Inne ligi angielskie to Football League Championship i Conference National.
Hiszpania
Rozgrywki klubowe: Primera División, Segunda División, Segunda División B (1, 2, 3, 4,), Tercera División, Puchar Króla Hiszpanii. Zobacz też: Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej, Hiszpańskie kluby piłkarskie.
Polska
Od 1919 roku polską piłką zarządza ogólnokrajowy związek sportowy, działający na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający osobowość prawną, będący jedynym prawnym reprezentantem polskiej piłki nożnej (jedenastoosobowej, halowej, plażowej zarówno mężczyzn, jak i kobiet we wszystkich kategoriach wiekowych) w kraju i za granicą jest Polski Związek Piłki Nożnej (PZPN). Rozgrywki klubowe: Puchar Polski, Superpuchar Polski, Puchar ligi, Orange Ekstraklasa (Mistrzostwo Polski), II liga, III liga, IV liga, V liga, klasa okręgowa, A klasa, B klasa, C klasa. Zobacz też: Piłka nożna w Polsce, Tabela wszech czasów I ligi.
Włochy
Jedna z najsilniejszych lig europejskich. Rozgrywki klubowe: Serie A, Serie B, Serie C1, Serie C2, Serie D (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9), Eccellenza, Promozione, Prima Categoria, Seconda Categoria, Terza Categoria, Puchar Włoch, Superpuchar Włoch, Puchar Serie C, Puchar Serie D. Zobacz też: Reprezentacja Włoch w piłce nożnej, Piłka nożna we Włoszech,Włoskie kluby piłkarskie.
Klubowe rozgrywki międzynarodowe
Najważniejszym klubowym turniejem piłki nożnej w Europie jest Liga Mistrzów UEFA. Biorą w niej udział najlepsze drużyny Europy. Turniej jest organizowany przez UEFA i stanowi kontynuację Pucharu Klubowych Mistrzów Europy (utrzymując oficjalnie obie nazwy). Puchar UEFA w piłce nożnej to cykliczne rozgrywki piłkarskie, organizowane przez Europejską Federację Piłkarską, w których biorą udział zespoły piłkarskie, zajmujące czołowe lokaty w narodowych rozgrywkach piłkarskich najwyższego szczebla, z wyłączeniem drużyn biorących udział w Lidze Mistrzów. Puchar Intertoto (UEFA Intertoto Cup) to letni turniej piłkarski klubów europejskich, które nie zakwalifikowały się do innych głównych rozgrywek europejskich prowadzonych przez UEFA: Ligi Mistrzów i Pucharu UEFA.
Rozgrywki reprezentacji narodowych
Najważniejszymi rozgrywkami reprezentacji narodowych EuropyMistrzostwa Europy w piłce nożnej. Odbywają się co 4 lata i poprzedzone są eliminacjami toczącymi się w grupach. Pierwsze mistrzostwa odbyły się w roku 1960 i wtedy były nazywane Puchar Narodów Europejskich później przemianowane do obecnej nazwy. W 2007 roku do turnieju, który odbywa się w roku 2008 po raz pierwszy zakwalifikowała się Reprezentacja Polski.

Ameryka Południowa[]

CONMEBOL (Confédéración Sudaméricana de Fútbol) – południowoamerykańska konfederacja piłki nożnej, powstała 9 lipca 1916 roku.

Rozgrywki organizowane przez CONMEBOL:

Brazylia: Reprezentacja Brazylii w piłce nożnej jest najbardziej utytułowaną drużyną na świecie. Jako jedyna w historii pięć razy zdobyła Puchar Świata (w 1958, 1962, 1970, 1994 i 2002 roku), ponadto siedmiokrotnie była najlepsza w rozgrywkach o Copa America.

Rozgrywki klubowe:

Klubowe rozgrywki międzynarodowe: Copa Libertadores w piłce nożnej

Rozgrywki reprezentacji narodowych: Copa América

Ameryka Północna[]

Stany Zjednoczone:

Youth-soccer-indiana

Dzieci grające w piłkę nożną w amerykańskim stanie Indiana

W USA piłka nożna, zwana tam soccer, nie należy do najpopularniejszych sportów i zdecydowanie ustępuje pod względem liczby przychodzących na spotkania kibiców takim dyscyplinom, jak hokej na lodzie, koszykówka, baseball czy futbol amerykański. Nie mniej jednak dyscyplina ta jest uprawiana tam od bardzo dawna, a już od lat 80. XIX wieku męska reprezentacja USA rozgrywała pierwsze, nieoficjalne jeszcze mecze.

Pierwszy raz wystąpiła w finałach mistrzostw świata już w pierwszej edycji tej imprezy, w 1930 roku, gdzie udało się jej awansować do półfinału. 20 lat później, podczas finałów w Brazylii, trafiła na Anglię, którą – choć określona przez Wyspiarzy jako reprezentacja jednej z dwóch nacji, obok Eskimosów, nie umiejących grać w piłkę nożną – pokonała 1:0.

W ciągu następnych 36 lat US-Team (zwany też The Stars & Stripes) nie potrafił się zakwalifikować do Finałów. W tym okresie wiele dla popularyzacji piłki nożnej w USA uczynił nieistniejący już klub New York Cosmos, który – będąc własnością wytwórni Warner Bros. i mogąc korzystać z jej zasobów finansowych – sprowadził wielu legendarnych, ale niemłodych piłkarzy europejskich i południowoamerykańskich, jak na przykład Pelé, Franz Beckenbauer, Johan Neeskens. Ci między innymi zawodnicy pomogli występującej w North American Soccer League drużynie z Nowego Jorku zdobyć 4 tytuły mistrzowskie i dwa wicemistrzostwa.

Przełamanie złej passy męskiej reprezentacji nastąpiło w 1990 roku, ale podczas włoskich finałów Amerykanie przegrali wszystkie mecze. Poprawa nastąpiła 4 lata później – wówczas, na własnych boiskach, reprezentacja Stanów Zjednoczonych zaprezentowała się poprawnie, odpadając w 1/8 finału po przegranej 0:1 z Brazylią, późniejszym mistrzem. MŚ w 1998 roku znów przyniosły trzy porażki (w tym w pełnym politycznych podtekstów meczu z Iranem), ale już finały w Korei i Japonii zakończyły się dla US-Teamu aż w ćwierćfinale. Także do finałów '06 Amerykanie zakwalifikowali się.

Szefowie United States Soccer Federation i selekcjoner Bruce Arena deklarują, że reprezentacja USA czynić będzie takie postępy, iż w 2010 roku będzie jednym z faworytów do zdobycia tytułu mistrzowskiego. Ma w tym pomóc coraz lepsza organizacja i podnoszący się poziom Major League Soccer, istniejącej od wikipedia:pl:1996 roku amerykańskiej ligi piłkarskiej.

Zdecydowanie lepiej prezentują się wyniki amerykańskiej reprezentacji kobiet. We wszystkich czterech dotychczasowych edycjach Mistrzostw Świata Kobiet Amerykanki zdobywały medal – dwukrotnie złoty i dwukrotnie brązowy.

Zobacz też: CONCACAF, Złoty Puchar CONCACAF

DUPA


Afryka[]

Zobacz też: CAF, Afrykańska Liga Mistrzów, Afrykański Puchar Konfederacji, Puchar Narodów Afryki JAK MO SALAH I SADIO MANÉ UMIEJĄ STRZELAĆ GOLE TO JA JESTEM ŻABĄ

Azja i Oceania[]

Zobacz też: AFC, OFC, Klubowe Mistrzostwa Oceanii w piłce nożnej, Puchar Azji, Puchar Narodów Oceanii

Zobacz też[]

Commons
Wikinews
Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews na temat piłki nożnej

Przypisy

Linki zewnętrzne[]

Advertisement